Μαρία Πισιώτη, «Λευκό φως»

Πειραματόζωο το κορμί
με μέσα τεχνητά
προσπαθούν να επαναφέρουν
την ψυχή.
Δεν αντιλαμβάνονται τη χαρά της.
Τινάζει τα φτερά της, γύρω τους
πετά. Πετά και γελά.
Τρέχει να δώσει και να πάρει
της συγχώρησης το φιλί.
Για τελευταία φορά να ξαναδεί
αυτούς που αγάπησε πολύ
σε τούτη τη ζωή.
Με αέρινο φιλί τους χαιρετά
και χάνεται.
Χάνεται στο φως της ειρήνης.
Εκεί όπου οι ψυχές
γαλήνια μπορούν
να διαλογιστούν,
τα λάθη τους να δουν.
Με σύνεση μόλις οπλιστούν
σ’ ανύποπτη στιγμή
πάλι θα ενσαρκωθούν.
Στον αέναο κύκλο της ζωής
αφετηρία και προορισμός
είναι το Λευκό φως.
~
από τη συλλογή Αιωρούμενο νησί, εκδ. University Studio Press, 1999

πηγή το ιστολόγιο της ποιήτριας

Η Μαρία Πισιώτη γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και στο διαδίκτυο. Εργογραφία: Αιωρούμενο Νησί, University Studio Press, 1999. Το Υδάτινο Πέρασμα του Χρόνου, University Studio Press, 2001. Ηδύλη-Ακά Τοπία; Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας, 2009. Παράλληλα από τις Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας εκδόθηκε το 2006 η ποιητική ανθολογία ΣΥΝθέσεις, Ανθολογία Νέων Ποιητών, την οποία συνεπιμελήθηκαν η Μαρία Πισιώτη και η Δρ. Φιλολογίας Μαρίνα Κοκκινίδου. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά. Είναι μέλος της λογοτεχνικής ομάδας Ιδεοκύματα, της Ε.Λ.Β.Ε. και του Φιλοσοφικού Όμιλου "ΛΟΓΟΣ" που εδρεύει στην Κύπρο.

Η ιστοσελίδα της ποιήτριας hdyli.wordpress.com