Αλέξης Αντωνόπουλος, «Το Μέτρο της Αγάπης»

Ασφαλώς και μετριέται η αγάπη. Μετριέται σε χρόνο. Στον χρόνο σου που
εκείνη η ψυχή χρειάζεται, και στον χρόνο που εσύ επιλέγεις τελικά να της
δώσεις. Τον χρόνο που της δίνεις όπως μπορείς να της τον δώσεις:
Κάνοντας της έρωτα, ή κρατώντας την αγκαλιά, ή ακούγοντας σιωπηλός το
κλάμα της από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου, ή ψιθυρίζοντας το όνομα
της μόνος σ' ένα κελί. Τον χρόνο που της δίνεις όπως μπορείς να της τον
δώσεις· με τον τρόπο που σου επιτρέπει η ζωή κάθε φορά.
    Η αγάπη μετριέται, και μετριέται σε χρόνο. Όλα τα υπόλοιπα, όσο
ρομαντικά κι αν ακούγονται, συχνά έχουν την ίδια αξία με την επιστολή
μιας τράπεζας που προσπαθεί να σε πείσει ότι σε βλέπει "σαν άνθρωπο, όχι
σαν πελάτη".
πηγή το ιστολόγιο του ποιητή

Ο Αλέξης Αντωνόπουλος γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Διεθνείς Σχέσεις στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, Υποκριτική στο Ινστιτούτο Θεάτρου και Κινηματογράφου Lee Strasberg στη Νέα Υόρκη, και Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Είναι μέλος της ποιητικής ομάδας Gathered Avant-garde Poets, και έχει δημοσιεύσει αποσπάσματα από το "Σκοτάδι" αλλά και ξεχωριστά ποιήματα σε ηλεκτρονικά περιοδικά ποίησης. Βιβλία/projects: Σκοτάδι (Ars Poetica, 2013), Καπνίζοντες και Μη Καπνίζοντες (συμμετοχή σε ανθολογία, Vakxikon, 2014), Εδώ (εκτός εμπορίου, ιδιωτική έκδοση σε συνεργασία με Πασιφάη/mystory.gr, 2015), Waiting (urban project, 2016-2019), Γεια, Σʼ Αγαπώ, Αντίο (συμμετοχή σε ανθολογία, εκτός εμπορίου, Ο Κύκλος Των, 2018), Master’s in Creative Writing Anthology 2018 (συμμετοχή σε ανθολογία, University of Cambridge Institute of Continuing Education, 2018), A Rose Once Told Me... (ταινία μικρού μήκους της Ελένη Σπαθή, βασισμένη στο ποίημα Dining Alone του Αλέξη Αντωνόπουλου, 2020), Αγκαλιές (urban project, 2021-).

Η ιστοσελίδα του ποιητή alexantonopoulos.com