Γιώργος Σεφέρης, «Αργά μιλούσες»

Ἀργὰ μιλοῦσες μπρὸς στὸν ἥλιο
καὶ τώρα εἶναι σκοτάδι
κι ἤσουν τῆς μοίρας μου τὸ ὑφάδι
σύ, που θα λέγαν Μπίλιω.

Πέντε στιγμές· καὶ τι ἔχει γίνει
γύρω στὴν οἰκουμένη;
Μια ἄγραφτη ἀγάπη ξεγραμμένη
κι ἕνα στεγνὸ λαγήνι

κι εἶναι σκοτάδι... Ποῦ εἶναι ὁ τόπος
κι ἡ γύμνια σου ὣς τὴ μέση,
θεέ μου, κι ἡ πιο ἀκριβὴ μου θέση
καὶ τῆς ψυχῆς σου ὁ τρόπος!

~
από τη συλλογή Στροφή, 1931
(ενότητα Κοχύλια, Σύννεφα)
από το βιβλίο Σεφέρης  Ποιήματα, Εκδ. Ίκαρος, 2014
πηγή