Για εκείνον τραγουδάω,
Το παρόν στο παρελθόν υψώνω,
(Όπως δέντρο πολυετές από τις ρίζες ξεπετιέται,
Το παρόν επιβαλλόμενο στο παρελθόν,)
Με χρόνο και χώρο τον διαστέλλω
Και του εμφυσώ τους αθάνατους νόμους,
Μέσ’ απ’ αυτούς να επιβάλλει τον εαυτό του
Νόμο στον εαυτό του.
Το παρόν στο παρελθόν υψώνω,
(Όπως δέντρο πολυετές από τις ρίζες ξεπετιέται,
Το παρόν επιβαλλόμενο στο παρελθόν,)
Με χρόνο και χώρο τον διαστέλλω
Και του εμφυσώ τους αθάνατους νόμους,
Μέσ’ απ’ αυτούς να επιβάλλει τον εαυτό του
Νόμο στον εαυτό του.