Χαρτ Κρέιν (Harold Hart Crane), «XVIII - Μαύροι καβαλάρηδες και άλλοι στίχοι»

Στον ουρανό
κάτι μικρά χορτάρια
στάθηκαν μπρος στον Θεό.
«Τι κάνατε;»
Άρχισαν όλα τότε ν’ αραδιάζουν
τις αρετές του βίου τους.
Ένα μονάχα, ντροπαλό, δεν μιλούσε.
Στεκόταν παράμερα. Το είδε ο Θεός:
«Κι εσύ; Τι έκανες εσύ;»
«Ω, Κύριέ μου», απάντησε εκείνο,
«εμένα η μνήμη με πονάει,
γιατί αν έκανα καλό,
δεν το γνωρίζω». Τότε  
σηκώθηκε υπέρλαμπρος
από τον θρόνο Του ο Θεός.
«Ω, σπουδαίο εσύ μικρό χορτάρι!» είπε.
~

Στέφεν Κρέιν Άπαντα τα ποιήματα, Ψηφιακή έκδοση
μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
πηγή