(1).jpg)
.png)
Είναι μια θλίψη που συντροφεύει τον δρόμο μου
που κάνει αυτό το μπλουζ να ακούγεται πιο δυνατά
Είναι μια αύρα σιωπής
μέσα στα δώδεκα μέτρα της μουσικής που σε ντύνει
Κι όλο να βάφω τους τοίχους με φως
κι όλο να σχίζεται η μέρα στα δύο
Υπάρχουν άγκυρες που όταν κοπήκαν μας πήραν μαζί
και κάτι καράβια που στον ερχομό τους
ποτέ δεν μας είχαν
Κι αυτό γιατί το μόνο που είχαμε
ήτανε μερικές σπασμένες χορδές
που τις κάναμε ζωή
για να μπορούμε να ντυνόμαστε τις νύχτες
Για το τελευταίο μπλουζ
στις όχθες του δικού μας προσωπικού νότου
~
από τη συλλογή Η Σκιά μου και Εγώ, εκδ. Απόπειρα, 2014
πηγή
που κάνει αυτό το μπλουζ να ακούγεται πιο δυνατά
Είναι μια αύρα σιωπής
μέσα στα δώδεκα μέτρα της μουσικής που σε ντύνει
Κι όλο να βάφω τους τοίχους με φως
κι όλο να σχίζεται η μέρα στα δύο
Υπάρχουν άγκυρες που όταν κοπήκαν μας πήραν μαζί
και κάτι καράβια που στον ερχομό τους
ποτέ δεν μας είχαν
Κι αυτό γιατί το μόνο που είχαμε
ήτανε μερικές σπασμένες χορδές
που τις κάναμε ζωή
για να μπορούμε να ντυνόμαστε τις νύχτες
Για το τελευταίο μπλουζ
στις όχθες του δικού μας προσωπικού νότου
~
από τη συλλογή Η Σκιά μου και Εγώ, εκδ. Απόπειρα, 2014
πηγή
Η Μαρία Χρονιάρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Από την πλευρά του πατέρα της κατάγεται από τα Ανώγεια της Κρήτης και από την πλευρά της μητέρας της από το Μεσολόγγι της Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε τηλεόραση, έκανε σεμινάρια σκηνοθεσίας για θέατρο και κινηματογράφο και εργάστηκε ως οπερατέρ. Διατηρεί προσωπικές στήλες στα διαδικτυακά περιοδικά πολιτισμού Paspartou,gr και Ologramma.art, κι επίσης έχει συνεργαστεί και με τα διαδικτυακά περιοδικά Bibliotheque και Postmodern. Διατηρεί μόνιμη στήλη στην εφημερίδα «Η φωνή των Ανωγείων», ενώ κριτικές της και λογοτεχνικά της κείμενα έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά «Οδός Πανός», «Κουκούτσι» και «Διαβάζω». Ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί επίσης στον Βιότοπο Πολιτισμού «Culture Book» και το περιοδικό λογοτεχνίας «Δίοδος 66100». Έχει συνεργαστεί και με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία στο ένθετό της «Βιβλιοθήκη». Εκτός από τη λογοτεχνία έχει συνεχή παρουσία και στο ραδιόφωνο από το 2012 με την εβδομαδιαία πολιτιστική εκπομπή της «Πάντα η Εκάτη», σε διάφορους διαδικτυακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, με τελευταίο τον Grass.social. Έχει βρεθεί στη θέση της Διευθύντριας Προγράμματος και Ραδιοφώνου στον διαδικτυακό σταθμό Magazen, όπου για πέντε χρόνια είχε και τη θέση της ραδιοφωνικής παραγωγού. Στο θέατρο έχει συνεισφέρει σκηνοθετικά στην παράσταση της ομάδας IlluminArti «Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου», τον Μάϊο του 2011, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου από τις εκδ. Απόπειρα. Τίτλοι βιβλίων: Εκεί που αλλάζω ζωές (Απόπειρα, 2010). Επειδή μαζί (Απόπειρα, 2012). Η σκιά μου κι εγώ (Απόπειρα, 2014). Αγέννητη γη (Σοκόλη, 2017). Μετά από αυτό που προηγήθηκε (Σοκόλη, 2020). 'Εν ἀρχή ἦν τὸ τέλος» (πεζογραφία συλλογικό, εκδ. Ανεμόεσσα / Σκιπητάρης 2020)
