Γιώτα Αργυροπούλου, «Στην Πάτμο – κοιτάζοντας τη Χώρα»

Στην Πάτμο
κάτω απ΄ το μεγάλο αρμυρίκι
στην άσπρη παραλία
να μη χορταίνεις να κοιτάς
βασίλισσα τη Χώρα.

Ολημερίς κάτω απ΄ τον ίσκιο
τρεις τέσσερις ομήλικοι θαμώνες.
Χαρτιά ρακέτες, άλλος βιβλία, μια κιθάρα.
Εκεί ένα μελαχρινό παιδί απ΄ τη Λαμία ένας Γιάννης
–διάβαζε Τα άνθη του κακού και τον Λωτρεαμόν –
ήθελε να σωθεί από μια Μαρία.

Γύρνα και κοίτα του είπα αντί για μένα
βασίλισσα τη Χώρα
στεφανωμένη απ΄ τα κλαδιά
που μας κρατούν σκιά.

Κανένας δεν με παρακάλεσε ως τότε μη φύγω από το σπίτι,
μη φύγω από την πόλη,
μη φύγω από κοντά του.
Κι αυτός με επιμονή που με ακολούθησε χαράματα ως το πλοίο
μου ζήτησε με πάθος να μη φύγω.
Μη φύγω από πού- απ΄ τη σκιά...

Κι ούτε ποτέ κανείς
με παρακάλεσε μετά.
~
από το βιβλίο Για Σίκινο, Ανάφη, Αμοργό, Εκδ. Gutenberg, 2017
πηγή

 

Η Γιώτα Αργυροπούλου-Βλαχογιώργη γεννήθηκε το 1960 στους Κωνσταντίνους Μεσσηνίας. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή Αθηνών και από το 1990 εργάστηκε ως καθηγήτρια φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση,  σε σχολεία της Μεσσηνίας. Το ποιητικό έργο της αριθμεί πέντε ποιητικές συλλογές. Τοιχογραφία της άνοιξης (1998, β' έκδ. 2006), Νερά απαρηγόρητα (2004), Διηγήματα (2010, βραβείο Γιώργου Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών), Ποιητών και αγίων πάντων (2013), Για Σίκινο, Ανάφη, Αμοργό (2017). Ποιήματά της μεταφράστηκαν στα ισπανικά, στα γερμανικά και στα ουγγρικά. Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 19 Ιουλίου 2018 σε ηλικία 57 ετών.