(1).jpg)
.png)
Μερικές φορές ανακαλύπτεις μια τόση δα ασήμαντη λεπτομέρεια:
Το κρυμμένο αγκάθι στο πελώριο χαμόγελο του ρόδου
Πώς δεν το πρόσεξα όταν διάβηκα την πόρτα του κήπου;
Έφταιγε ο ορίζοντας κι οι αλλοπρόσαλλοι οιωνοί
Ίσως κι εκείνο το σκίρτημα της θάλασσας
Όταν έσμιγε με τη φωνή σου
Πάντα η διαδρομή της φθοράς απ’ την καρδιά στο χέρι
Αόρατη πέφτει στο δόκανο της νύχτας
Εξατμισμένο αίμα στην πολυθρόνα της στοργής
Αφήνω ανέγγιχτη την αιωνιότητα που μου προσφέρεις
Μου πέφτει βαριά πριν φτάσει ακόμα στο στομάχι
Γέρνω στα μισόκλειστα βλέφαρα των βιβλίων
Ίαμα και ίαση για τις τρύπες της ψυχής
Δεν έχω άλλη λύπη να ξοδέψω
Το κρυμμένο αγκάθι στο πελώριο χαμόγελο του ρόδου
Πώς δεν το πρόσεξα όταν διάβηκα την πόρτα του κήπου;
Έφταιγε ο ορίζοντας κι οι αλλοπρόσαλλοι οιωνοί
Ίσως κι εκείνο το σκίρτημα της θάλασσας
Όταν έσμιγε με τη φωνή σου
Πάντα η διαδρομή της φθοράς απ’ την καρδιά στο χέρι
Αόρατη πέφτει στο δόκανο της νύχτας
Εξατμισμένο αίμα στην πολυθρόνα της στοργής
Αφήνω ανέγγιχτη την αιωνιότητα που μου προσφέρεις
Μου πέφτει βαριά πριν φτάσει ακόμα στο στομάχι
Γέρνω στα μισόκλειστα βλέφαρα των βιβλίων
Ίαμα και ίαση για τις τρύπες της ψυχής
Δεν έχω άλλη λύπη να ξοδέψω
~
πηγή
πηγή
Η Σταυρούλα Χριστοδουλάκου γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Σχολή Νηπιαγωγών Αθήνας και στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. Ζει στην Ικαρία και υπηρετεί σε σχολεία της Α/θμιας εκπαίδευσης. Τίτλοι βιβλίων: Όπου να ’ναι θα βρέξει (Απόπλους, 2015). Στην Αφετηρία Της Λήθης (Γαβριηλίδης, 2017).
