Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Σταύρος Γκιργκένης, «Αμετανόητος ουρανός»

Ώρα μία
αφότου τον νεκρό της μέρας
είδα να παίρνουν στα δυνατά φτερά τους
ανεκπλήρωτα φαντάσματα.
Ίσως για να τον αποθέσουν
στο πετρωμένο αναφιλητό μιας Νιόβης
που ακόμη κλαίει
κοιτάζοντας βαθιά στα μάτια
χρόνου ανεξίτηλου.

Μετόπη ανάγλυφη στο ναό του ονείρου απόψε η Σελήνη.
Τροχοί φλογισμένοι ανάβουν στο άρμα της τʼ άστρα.
Ασάλευτος ο ηνίοχος κοιτά μπροστά,
με το βλέμμα σκαλίζει στο ουράνιο μάρμαρο
τον ρόδακα της αιωνιότητας.
Ανάβουν και σβήνουν τους πυρσούς τους μικρά χωριά,
δάκρυα ασταθή στο πρόσωπο του κοιμισμένου Ολύμπου,
μέδουσες φωτεινές στο κοίλο της νύχτας.
Κι ο ουρανός αμετανόητος κρατά
τον μαύρο τάπητα στρωμένο πίσω απʼ τα νέφη.

Πού είναι οι βασιλείς καιρών που δεν τους μνημείωσε κανείς
να δουν το θέαμα το αδιάλυτο στʼ οξύ της ιστορίας;
Πού να ʼσαι εσύ η απούσα;
Στις Σάρδεις κάπου θα βρέχεις στα μαλλιά σου
ιωνικά μυρωδικά, βοτάνια που μεγάλωσαν
πνιγμένα στα νερά του φεγγαριού.
Η σκέψη σου θα ρυτιδώνει το Αιγαίο,
μετά θα παραπλέει τα νησιά,
θʼ αφαλατώνεται στις ακτές της Πιερίας.
Ίσως αυτή η φωταύγεια –ποιος ξέρει;-
που τώρα δα για μια στιγμή
καθρέφτισε στην ύαλο της μνήμης μου
να είσαι εσύ,
καθάρια, αποσταγμένη,
φαεινή, με την ακολουθία σου
από Λυδές θεραπαινίδες
να σου κρατούνε τον χιτώνα
πάνω από την άβυσσο,
την ώρα που ανώνυμους αστερισμούς
χαρτογραφώ και ποντοπορώ τις λέξεις μου,
για να σε συναντήσω.
~
από τη συλλογή Η αναμενομένη, εκδ. Βουνέ, 2013
πηγή
 
Ο Σταύρος Γκιργκένης γεννήθηκε το 1972. Κατοικεί και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη ως φιλόλογος στη Μέση εκπαίδευση από το 2001. Το 1998 έλαβε τον μεταπτυχιακό του τίτλο στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. με θέμα πρωτεύουσας εργασίας "Η Λυκούργεια του Αισχύλου". Είναι διδάκτορας φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τίτλο διατριβής "Πολιτική, ιδεολογία και θεσμοί της ηγεμονικής Αθήνας στις Ικέτιδες του Αισχύλου" (2009). Από το 1998 έχει μεταφράσει 15 υπομνηματισμένους τόμους έργων της αρχαίας γραμματείας, από τον Δημόκριτο και τον Ησίοδο ως τους ορφικούς και το απόκρυφο ευαγγέλιο του Θωμά. Από το 2017 εκδίδει με συνεργάτες το δοκιμιακό-λογοτεχνικό περιοδικό "Νόημαστις" Εκδόσεις Ρώμη, ενώ μετέχει και στη συντακτική επιτροπή του δίγλωσσου περιοδικού (ελληνικά-ισπανικά) Ερατώ-ArsPoetica. Είναι τακτικός συνεργάτης του φιλοσοφικού περιοδικού "Φιλοσοφείν". Ποιήματα και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Το 2012 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τον τίτλο "Η Αναμενομένη" (Εκδόσεις Βουνέ), το 2017 την δεύτερη (Εκδόσεις Ρώμη) με τον τίτλο "Μάγαδις (Φούγκα)". Το 2018 εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές "Περί ονείρων" και "Στου ματιού το κέντρο (Ανθρώπινα δαιμόνια)" από τις Εκδόσεις Ρώμη. Από τον ίδιο εκδοτικό οίκο εξέδωσε το 2018 μια ανθολογία μεταφρασμένων ποιημάτων του μεξικανού ποιητή Homero Aridjis με τίτλο "Άνοιγμα Τρωικού Ίππου" και μια ανθολογία αρχαίας ερωτικής ποίησης (Kurunthokai) του λαού των Ταμίλ.

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης