(1).jpg)
.png)
Την παιδική εκείνη απλή
χριστουγεννιάτικη γιορτή
θυμάσαι ακόμα,
που το παιδάκι είσ’ εσύ
οι ρόλοι έχουν μοιραστεί-
δασκάλου στόμα.
Η φορεσιά σου είναι λευκή
και τα φτερά σου χρυσαφί,
γυρτό το σώμα.
Ψηλά, σ’ αχλή δοξαστική
χάρτινο άστρο σ’ οδηγεί,
Σε πάει ακόμα.
χριστουγεννιάτικη γιορτή
θυμάσαι ακόμα,
που το παιδάκι είσ’ εσύ
οι ρόλοι έχουν μοιραστεί-
δασκάλου στόμα.
Η φορεσιά σου είναι λευκή
και τα φτερά σου χρυσαφί,
γυρτό το σώμα.
Ψηλά, σ’ αχλή δοξαστική
χάρτινο άστρο σ’ οδηγεί,
Σε πάει ακόμα.
O Ντέμης Κωνσταντινίδης γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Αρχαιολογία και Μουσειολογία στο Α.Π.Θ. Έχει εργαστεί ως αρχαιολόγος πεδίου, ως επιμελητής εκθέσεων και παιδαγωγός. Έχει συνεργαστεί με τα διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά Βακχικόν και Χίμαιρα, καθώς και με σημαντικά ιστολόγια και ιστοσελίδες λογοτεχνικού ενδιαφέροντος. Τίτλοι βιβλίων: Διαθέσεις - Συλλογή ποιημάτων 1997–2007 (University Studio Press, 2009). Ιχθύων λόγος (University Studio Press, 2011). Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες (University Studio Press, 2013). Ευλύγιστες μελαγχολίες (Βακχικόν, 2014). Εφημερόπτερα (24 γράμματα, 2015). Περίπολος για τους εναπομείναντες (24 γράμματα, 2016). Σε κλειστά βιβλία (24 γράμματα, 2017). Της μοναξιάς καλή συνέχεια (Φαρφουλάς, 2019). Στίχοι για υγρούς θανάτους (Ψηφιακή έκδοση, 2019). Οι ψυχές αυτές μένουν απούλητες (Ψηφιακή έκδοση, 2020)
