Άγρια και δοτικά βουνά σαν τους προγόνους μας
ανάλαφρα μέσα στο σούρουπο με πλησιάζουν
Μαβιά τα χρώματα και ψίθυροι χαρούμενοι
απ’ τα νερά που τρέχουν με τη δική τους σκέψη
απ’ τα πουλιά σε συναθροίσεις φλύαρες
γεφύρια πέτρινα της μέρας και της νύχτας
τόξα που ψήλωνε η χάρη τους ως το καμπαναριό
παντρεύανε τη γη μας στις δυο όχθες
Από χωριά αντικριστά
ο Βεντάτ ο Νιεζή κι η αφεντιά μου
σμιλεύαμε την πέτρα με τραγούδια,
κι η απλωσιά κι η ομορφιά δική μας
Όχι σαν τώρα εδώ στην ξένη με άγνωστη λαλιά
πάλι με λιγοστό ψωμί, δίχως τραγούδια
να χτίζω μίζερα, ξένα σπίτια
ανάλαφρα μέσα στο σούρουπο με πλησιάζουν
Μαβιά τα χρώματα και ψίθυροι χαρούμενοι
απ’ τα νερά που τρέχουν με τη δική τους σκέψη
απ’ τα πουλιά σε συναθροίσεις φλύαρες
γεφύρια πέτρινα της μέρας και της νύχτας
τόξα που ψήλωνε η χάρη τους ως το καμπαναριό
παντρεύανε τη γη μας στις δυο όχθες
Από χωριά αντικριστά
ο Βεντάτ ο Νιεζή κι η αφεντιά μου
σμιλεύαμε την πέτρα με τραγούδια,
κι η απλωσιά κι η ομορφιά δική μας
Όχι σαν τώρα εδώ στην ξένη με άγνωστη λαλιά
πάλι με λιγοστό ψωμί, δίχως τραγούδια
να χτίζω μίζερα, ξένα σπίτια
~
Η Ανθή Μαρωνίτη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1972 ζει μόνιμα στην Αθήνα και εργάζεται ως επιμελήτρια φιλολογικών και λογοτεχνικών εκδόσεων. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα σουηδικά και τα γερμανικά και έχουν συμπεριληφθεί στους ανθολογημένους τόμους Ελλήνων και ξένων ποιητών: "Neue Sirene", "Unter dem Gewicht der Voerter", "Metaphora". Ενδεικτική ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Λίγο πριν κόψει το χαμόγελο (1997). Ο ρυθμός ζεστός (2000). Ξύλα υγρά (2002). Τρεις φωνές (2004). Το ακόντιο (2006). Κάπως έτσι (2009). Χρωμοσώματα. Της απώλειας (2012). Η μόνη της περιουσία (2015). Τα μικρά που δεν πρόλαβες (2018) Αναπόδραστη μνήμη (2020).