Άννα Νιαράκη, «Πλάνες»

Οι εχθροί που σε διαλέγουν για το σωστό λόγο
είναι χρησιμότεροι από τους φίλους που σε διαλέγουν
για τον λάθος.
Οι μέρες δεν είναι αρκετές. Οι νύχτες περισσεύουν.
Ο έρωτας αλλάζει πρόσωπο. Η θλίψη όχι.
Το όνομά σου είναι δικό σου.
Τα χείλη των άλλων, καθρέφτης ήχων.
Οι κριτικοί δεν διψούν για τίποτα.
Οι ποιητές πεθαίνουν όπως οι άλλοι.
Οι ποιητές είναι οι άλλοι.
Οι ποιητές δεν είναι οι άλλοι.
Μια πρόταση δεν είναι στίχος.
Ένας στίχος είναι μια ολόκληρη ζωή.
Η τελεία είναι προαιρετική. Η άνω όχι.
Όσο γράφω, οι λέξεις με κοροϊδεύουν.
Όταν τις κοροϊδεύω, δε γράφω.
Θα ήθελα να ήξερες τι θες.
Ή να σε φτάνει που δεν ξέρεις.
Η νύχτα είναι ο κήπος των θαυμάτων.
Η μέρα το νεκροταφείο τους.
Η αλήθεια λέγεται ευθέως.
Η καθαρεύουσα δεν σε καθαρίζει.
Η απουσία δεν αντικαθίσταται.
Ο χρόνος είναι εραστής της φθοράς
Ποτέ δεν θα είσαι πιο σοφός από όσο είσαι τώρα.
Η μόνη ταυτότητα, η μνήμη.
Η γύμνια σου δεν καλύπτεται με ρούχα.
Δεν θα χορτάσεις ποτέ όταν παντού πεινάνε.
Ο ύπνος είναι η μακαριότητα των αθώων.
Η ποίηση δεν γράφεται.
~
από τη συλλογή Ιχθυόφωνο, εκδ. Γαβριηλίδης, 2015
πηγή - συνέντευξη

Η Άννα Νιαράκη γεννήθηκε το Μάιο του 1979 στην Αθήνα. Είναι χημικός με μεταπτυχιακές σπουδές (Msc., PhD) στη Βιοχημεία. Εργάζεται σαν ερευνητικός συνεργάτης στο Ecole Normale Superieure, Paris. Ποιήματα, κείμενα και μεταφράσεις της έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες καθώς και σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά, ελληνικά και ξένα. Τίτλοι βιβλίων: Τετράδιο πειραμάτων (Χαραμάδα, 2010). Ιχθυόφωνο (Γαβριηλίδης, 2015). Το μερίδιο των αγγέλων (Bibliotheque, 2019)