Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Μολιέρος (Molière)

«Ντον Ζουάν» (1665)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Έντγκαρ Άλαν Πόε

«Ιστορίες αλλόκοτες»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

721 Ποιητές - 8.160 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Σοφία Κολoτούρου, «Μια μέρα στο μετρό»

Βράζω και πάλι μέσα στο μετρό,
από τη ζέστη κι από το θυμό μου.
Το πλήθος μαζεμένο, μ’ ενοχλεί.
Το δρομολόγιο μου φταίει, τ’ αραιό
και τσαντισμέν’ αγριοκοιτώ το διπλανό μου
και μια –που μόλις μ’ έσπρωξε- μικρή.

Φουλ τα βαγόνια, ψάχνω εναγωνίως
που να χωθώ –θέλει στρατηγική.
Αφήνω τρία τρένα να περνούν.
Πώς να εισχωρήσω; Κάπως διαγωνίως.
Δεν επιτρέπουνε να μπεις οι μπροστινοί
-ρίχνω αγκωνιές μπας και ξεκουμπιστούν.

Στην πόρτα φτάνω κι είμαι όλο χαρά-
ωστόσο στην επόμενη αποβάθρα
ο κόσμος έχει άγριες διαθέσεις.
Και τώρα, θα παλέψουμε γερά:
κάποιοι θα επιβιώσουν λάθρα
κι ελάχιστοι θα εξασφαλίσουν θέσεις.

Πόλεμος κάθε μέρα στο μετρό-
χειρότερα σε τρόλεϊ, λεωφορεία.
Όλη η οργή μας να ξεσπάει στο πλήθος.
Ο θάνατός σου/η ζωή μου: παίζεται εδώ
της μεγαλούπολης η γνώριμη ταινία
“ποιότητα ζωής – ο αστικός μας μύθος”.
~
Ηλ. περιοδικό Βακχικόν, τχ.4 Δεκ. 2008 - Φεβρ. 2009
πηγή η ιστοσελίδα της ποιήτριας

Η Σοφία Κολοτούρου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Πήρε το πτυχίο της το 1998 και στη συνέχεια ειδικεύτηκε επί πενταετία στην Κυτταρολογία στα νοσοκομεία Πανεπιστημιακό Ηρακλείου Κρήτης και Aγιος Σάββας Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με μεταφράσεις και επιμέλειες ιατρικών βιβλίων και ακόμη με τη συγγραφή βιβλίων (πεζά και ποίηση). Από το 2020 φοιτεί στο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών "Δημιουργική Γραφή" του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Εχει αναπτύξει ακτιβιστική δραστηριότητα πάνω στα προβλήματα ακοής και ειδικότερα στην μεταγλωσσική κώφωση, από την οποία πάσχει και η ίδια. Διατελεί πρόεδρος του Σωματείου: «Ακουστήριξη – Κίνηση για την προσβασιμότητα κωφών και βαρηκόων με προφορικό λόγο». Τον Δεκέμβρη του 2017 η ποιητική της συλλογή "Η Τρίτη Γενιά" τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (του 2016). ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Αν-επίκαιρα ποιήματα (2007), Κουφός είσαι ρε; Δεν ακούς; (2010), Τα επτά πρόσωπα της κώφωσης (2013), Η τρίτη γενιά (2015).

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

 
 
𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης