Θαλάσσης μάτια, κόμη εβένου
νυχθημερόν στο φως. Τριζόνια
σαν κάνεις σεξ τους ήχους κρένουν.
Πυρφόρα, ολόφωτα λαμπιόνια
φέγγουν και βλέπουν οι εκλεκτοί σου
τα κάλλη σου και την αγκάλη.
Σε πήρα εγώ για προσκεφάλι
κι ας μ’ αρρωσταίνει η λογική σου
να δίνεσαι σ’ όλον τον κόσμο.
Φιλώντας γεύομαι τον δυόσμο
στο στήθος σου που αναστατώνει
το πράο μου βλέμμα. Ξημερώνει
κι εγώ σε πήρα στο κατόπι,
Κίρκη, γλυκιά μου Πηνελόπη.
~
Από τη συλλογή Η δόξα της ανεμελιάς, Κέδρος, 2008
πηγή
κι ας μ’ αρρωσταίνει η λογική σου
να δίνεσαι σ’ όλον τον κόσμο.
Φιλώντας γεύομαι τον δυόσμο
στο στήθος σου που αναστατώνει
το πράο μου βλέμμα. Ξημερώνει
κι εγώ σε πήρα στο κατόπι,
Κίρκη, γλυκιά μου Πηνελόπη.
~
Από τη συλλογή Η δόξα της ανεμελιάς, Κέδρος, 2008
πηγή
Ο Χάρης Ψαρράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Οξφόρδης. Έλαβε διδακτορικό στη Φιλοσοφία του Δικαίου από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Είναι λέκτορας και fellow νομικής του Κολεγίου St Catharine's στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ρουμανικά και στα σλοβενικά. Έχει, κατά καιρούς, δημοσιεύσει δοκίμια, μελέτες, μεταφράσεις και αφηγήματα. Τίτλοι βιβλίων: Σπίρτα χειρός (Πλανόδιον, 2002). Στην αγκαλιά του κύκλου (Κέδρος, 2004). Η δόξα της ανεμελιάς (Κέδρος, 2008). Τα όντως όντα (Κέδρος, 2012). Gloria in Excelsis (Κέδρος, 2017).