καὶ τὴν ἀκτῖνα τοῦ ἡλίου σκότους ἀτραπὸν εἶναι
Όλα κρυμμένα στη σιωπή —
ο κίνδυνος
ο φόβος
τα όπλα μόνο τα μικρά
κ’ η διαδρομή της ήττας.
Έτσι
κρυφά μεταμορφώνεται
το μαύρο δάκρυ της αυγής
σ’ ένα σπασμένο κρύσταλλο —
μια σφαίρα συνωμοτική
πιο πίσω από τα μάτια.
— Μαύρο το φως
μαύρο το αίμα μέσ’ το φως
κι αυτά τα ίχνη από χαρτί
να καταλήγουν στο κελί
μ’ όλους τους πόθους ισοβίτες.
Ο Διονύσης Σέρρας γεννήθηκε (1947) και ζει μόνιμα στη Ζάκυνθο. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1974-2003). Από το 1978 έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, μελετήματα, βιβλιογραφικές εργασίες και ανθολογίες ποιημάτων, ενώ από το 1995 συνεχίζει την έκδοση του ζακυνθινού περιοδικού "Επτανησιακά Φύλλα", πού είχε ιδρύσει (το 1945) και εξέδιδε ως τον θάνατο του ο ιστορικός και λογοτέχνης Ντίνος Κονόμος (1918-1990). Εργογραφία: Η Ζάκυνθος Στην Ελληνική Και Ξένη Ποίηση (1990). Ενδόσημα 1984-1999 (2000). Σήματα για την κρύπτη (2004). Οι κήποι της απόδρασης Ποιήματα 1992 - 2007 (2007). Στο κοινόβιο του μοναχού μαζί... (2010). Μονόφυλα συγκομιδής (2013). Άκλειστος κύκλος Ταξιδιωτικά ποιήματα 2007-2012 (2019) κ.α.
