Χρήστος Κούκης, «Το κενό»

Το κενό είναι ο ισορροπημένος χώρος
λογικό αδιέξοδο και ύστατο ψυχικό καταφύγιο
κανένα συναίσθημα δεν ολισθαίνει το κενό δεν απαιτεί
ούτε επεμβαίνει ακλόνητο σε παραμορφώσεις,
απρόθυμο να σε προκαλέσει περιμένει σιωπηλά το υπαρκτό να εκπνεύσει
διόλου άχαρος ρόλος γι’ αυτή την απόκοσμη ομορφιά

Ταπεινά πιστό σε ακινησία, δεν εκπίπτει
η κρυστάλλινη αίσθησή του καθρεφτίζει ακέραιη τη μνήμη

Στο κενό εξελίσσεται μονάχα η γαλήνη
αν αγωνιάς να το κατανοήσεις, απλώς κλείσε τα μάτια
και πήδηξε
~
από τη συλλογή Μοντέρνα ενοχή, εκδ. Κέδρος, 2018
πηγή

Ο Χρήστος Κούκης γεννήθηκε το 1979 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Ε.Μ.Π. και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο περιβάλλον και στον πολιτισμό. Έχει συμμετάσχει σε διάφορες ποιητικές ανθολογίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και σε διεθνή φεστιβάλ ποίησης στην Ευρώπη και στην Ασία. Έχει εργαστεί σε περιοδικά ποίησης και πολιτισμού και στίχοι του έχουν μελοποιηθεί. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Τίτλοι βιβλίων: Μετά την ομορφιά (Γαβριηλίδης, 2010). Το μεγάλο παράδοξο του ήλιου (Εκδόσεις Γκοβόστη, 2013). Ημερολόγιο για ερωτευμένους (Ροές, 2014). Μοντέρνα ενοχή (Κέδρος, 2018)