Μαρίνα Τσβετάγιεβα (Tsvetaeva Ivanovna Marina), «Μα χθες ακόμη στα μάτια με κοιτούσες»

 Μα χθες ακόμη στα μάτια με κοιτούσες,

Μα σήμερα όλο λοξά κοιτάς!

Μα χθες ακόμη με τα πουλιά καθόσουν

Μα σήμερα τους κορυδαλλούς – κοράκια, λες!

Είμαι η ανόητη κι εσύ ο ξύπνιος,

Εσύ ο ζωντανός, κι εγώ η ενεός.

Ω, όλων των εποχών των γυναικών κραυγή:

«Τι σου ‘κανα καλέ μου;!»

Τα δάκρυα της πια κυλούν – νερό και αίμα –

Νερό – στο αίμα, στα δάκρυα πλύθηκε!

Όχι η μάνα μα μητριά – ο Έρωτας:

Κρίση μη περιμένετε,  μηδέ και καλοσύνη.

Τα πλοία παίρνουν τους καλούς,

Τους παίρνει ο άσπρος δρόμος . . .

Και βόγκος μόνο απλώνεται σ’ ολάκερη τη γη

«Τι σου ‘κανα καλέ μου;!»

Μα χθες ακόμη όρθιος ήσουν !

Με το κινέζικο γκουβέρνο πολεμούσες!

Τα δυο χεράκια αμέσως ξέσφιξες, -

Και σαν δεκάρα σκουριασμένη- έφυγε η ζωή!

Παιδοκτόνος στη δίκη

Στέκομαι – άσχημη και σκυθρωπή.

Μα και στην κόλαση ακόμη θα σου πω:

«Τι σου ‘κανα καλέ μου;!»

Καρέκλα ζητώ, κρεβάτι ζητώ:

«Γιατί, γιατί υποφέρω και πονώ;»

«Φιλί σαν δώσεις θα τιμωρηθείς -

Άλλη σαν θα φιλήσεις» - απαντούν. 

Να ζω μες τη φωτιά με έμαθε,

Στην παγωμένη στέπα -  ο ίδιος μ’ άφησε!

Να τι ‘ναι αυτό που μου ΄κανες καλέ μου!

Τι σου ‘κανα εγώ καλέ μου;!

Τα ξέρω όλα – μην αντιλέγεις !

Βλέπω ξανά – μα δεν είμαι ερωμένη!

Όπου ο Έρωτας υποχωρεί,

Έρχεται ο Θάνατος,  ο κηπουρός.

Άλλο το δέντρο να τραντάξεις ! -

Εγκαίρως το μήλο ώριμο θα πέσει …

Για όλα, για όλα συγχώρα με

Καλέ μου, για όλα όσα σου ‘κανα!

14 Ιουνίου 1920

~

Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης

πηγή - το ποίημα στα ρωσικά