(στον ύπνο μου ονειρεύτηκα αυτό το ποίημα)
Κάποιος που αγαπούσα μου’ δωσε κάποτε
ένα κουτί όλο σκοτάδι
Κάποιος που αγαπούσα μου’ δωσε κάποτε
ένα κουτί όλο σκοτάδι
~
Μετάφραση: Έφη Φρυδά
Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...
Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»