Ελένη Γαλάνη, «Γυναίκες με ψυχή κήπου»

Υπάρχουν γυναίκες με ψυχή κήπου
ανθίζουν, μαραίνονται, φυλλορροούν, αιμορραγούν,
αναπαράγονται
με κιρκαδική ροή, με αυτιστική πλήξη
μέχρι να σβήσουν οριστικά ως

τον αφανισμό τους

κι αν τις ρωτήσεις το ίδιο θα έκαναν από την αρχή

οι γυναίκες με την ψυχή κήπου

θα πρόσφεραν τον εαυτό τους γύρη τροφή στα

λεπιδόπτερα

να γέρνουν ξένοι πάνω τους να γεύονται γεννήτορες να

γεννούν να γίνονται εραστές ξενιστές

της καταστροφής τους

έτσι περιμένουν καρτερικά χωρίς ποτέ να παραπονεθούν

αγκιστρωμένες στη ζωή

ρίζες τραχιές

οι γυναίκες με την ψυχή κήπου

ζουν για τη θαυμαστή στιγμή που τα χρώματα

προσπερνούν

που τα φτερά ξεδιπλώνονται

και η λεπίδα του πόθου επικρέμεται

κοφτερή,

δαμόκλειος των εραστών η αποδημία

~
από τη συλλογή Terrarium, το πείραμα του Ward, Μελάνι, 2014

πηγή

Η Ελένη Γαλάνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στην Αθήνα, στο Παρίσι και στη Βαρκελώνη. Στις μεταπτυχιακές της σπουδές εξειδικεύτηκε στη μουσειολογία. Έχει εργαστεί σε μουσεία και γκαλερί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εχει δημοσιεύσει άρθρα και συνεντεύξεις σε εφημερίδες και διαδικτυακά περιοδικά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα γερμανικά. Από το 2013 ζει στην Φρανκφούρτη. Τίτλοι βιβλίων: Παρκούρ (Γαβριηλίδης, 2012). Terrarium Το πείραμα του Ward (Μελάνι, 2014). Το ανατολικό τέλος (Μελάνι, 2017)