Περπάτα στη σιωπή
Μα πρόσεχε μη πληγώσεις ποτέ καλέ μου φίλε
τα μάτια σου
εκείνα τα μικρά παιδάκια της μονάξιας
που κρατούν παράφρονα
Μα πρόσεχε μη πληγώσεις ποτέ καλέ μου φίλε
τα μάτια σου
εκείνα τα μικρά παιδάκια της μονάξιας
που κρατούν παράφρονα
τα σκήπτρα της αιώνιας σιωπής!
Μη με ένα γιατί πορεύεσαι
αυτό στο τέλος έπρεπε να μάθουμε
πως τα υψηλά ερωτήματα
ποτέ δεν απαντώνται
κι είμαστε για αυτό
οι πιο αγαπημένοι στον κόσμο άνθρωποι.
Κι αν έχω τιμή,
και ποιός στον κόσμο τούτο δε κοστολογείται
μα εγώ δεν έπεσα ακόμα στο λάκκο της επίκτητης γης!
Και συ περπάτα καλέ μου φίλε
μα πρόσεξε πολύ τα μάτια σου
δε θα βρουν άλλο σπίτι
να μετοικίσουν την κενότητα!
Μη με ένα γιατί πορεύεσαι
αυτό στο τέλος έπρεπε να μάθουμε
πως τα υψηλά ερωτήματα
ποτέ δεν απαντώνται
κι είμαστε για αυτό
οι πιο αγαπημένοι στον κόσμο άνθρωποι.
Κι αν έχω τιμή,
και ποιός στον κόσμο τούτο δε κοστολογείται
μα εγώ δεν έπεσα ακόμα στο λάκκο της επίκτητης γης!
Και συ περπάτα καλέ μου φίλε
μα πρόσεξε πολύ τα μάτια σου
δε θα βρουν άλλο σπίτι
να μετοικίσουν την κενότητα!
Η Σοφία Πιπέρου γεννήθηκε το 1991 στο Ναύπλιο. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στη Αθήνα ως ιδιωτική υπάλληλος. Σπούδασε παιδαγωγικές επιστήμες στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και δούλεψε εθελοντικά στο χαμόγελο του παιδιού. Με τη ποίηση ασχολείται από τα εφηβικά της χρόνια καθώς συμμετείχε και σε πολλούς μαθητικούς διαγωνισμούς ποίησης. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά λογοτεχνίας. Επίσης έχει συμμετάσχει σε ποιητικές ανθολογίες και έχει δημοσιεύσει ηλεκτρονικά μια σειρά ποιημάτων με τίτλο’ πρωτόλεια νυχτερινών λέξεων ‘. Έχει διακριθεί επίσης σε κυπριακό διαγωνισμό με το διήγημα της ‘Ο Αριστείδης ‘, διήγημα που βασίζεται στης διηγήσεις της γιαγιάς της και ιστορίες από το τόπο της. Βασικοί πυρήνες της ποίησης της είναι η αγάπη για τη θάλασσα, ο μοναχικός άνθρωπος και η αναζήτηση του έρωτα.
