Δήμητρα Αγγέλου, «Είναι μόνο του το δωμάτιο κι ο χρόνος»

Είναι μόνο του το δωμάτιο κι ο χρόνος

Περπατώ προσεκτικά μη και πατήσω μνήμες
Μπήγονται στα πόδια μου

Κοίτα πως μ’ αναπνέει η κοιλιά μου

Αγάπη κοίτα
Πως με καπνίζουν τα χείλη μου
Πως με χειρονομούν τα χέρια

Είναι οι κινήσεις που με κάνουν να υπάρχω
Αυτές και η αγάπη μου για εσένα
Γιατί προκειμένου να υπάρξω
-σα να το όφειλα καιρό στη φαντασία-
Επινόησα κάποιον να σε αγαπά
Με επινόησα

Σκορπισμένα τα μέλη μας στο δωμάτιο
Χέρια κομμένα, μάτια δεμένα
Αστράγαλοι και ώμοι
Πεταμένοι στο πάτωμα

Θέλουν άλλαγμα τα σεντόνια
Θέλει άλλαγμα ο χρόνος
Κι εγώ δε μπορώ…

Από την άλλη
Μου αρέσει να κάθομαι να μας κοιτώ
Μέσα στην τόση εγκατάλειψη      

~

Από τη Συλλογή “Στάζουν μεσάνυχτα” (εκδ. Μελάνι, 2013)

πηγή

Η Δήμητρα Αγγέλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Τίτλοι βιβλίων: Στάζουν μεσάνυχτα (Μελάνι, 2013). Χέρια παλίρροιας (Γαβριηλίδης, 2015). Σπασμένα άλογα (Γαβριηλίδης, 2017). Ημερολόγια μελισσιού (Σμίλη, 2020).