Βίκυ Κατσαρού, «Κίτρινο φως»

Μια μνήμη φέγγει κίτρινη όταν κοιτώ το πρόσωπό σου.
Τον θυμό που ανοίγει τη σάρκα στα ρουθούνια σου,
το απωθημένο χαμόγελο στον φόβο των χειλιών σου,
τη μυρωδιά σου που δεν γνώρισα ποτέ.

Μα αυτή η μνήμη είσαι εσύ. Μια απλωμένη άσφαλτος,

τα πόδια μου σκοντάφτουν, και μπροστά μου

αυτός ο ζόρικος αλήτης, του μπρα-ντε-φερ στο λουναπάρκ,

με την κόκκινη φανέλα και το τσιγάρο στα δόντια σφηνωμένο.

Δίπλα μου στέκει ο πατέρας μου, κι εγώ μετρώ

επτά χρόνια ζωής και ένα χαμόγελο νεκρό.

Όλη η μνήμη είσαι εσύ, ο πατέρας μου, ο πλαστικός αλήτης,

εγώ επτά χρονών, και ένα πηχτό κίτρινο φως να μας χωνεύει.

~

από την ποιητική συλλογή Τα κεράσια της Εύας, εκδόσεις Ιωλκός, 2018

πηγή 

Η Βίκυ Κατσαρού γεννήθηκε το 1987 και ζει στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη του τμήματος Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, στη θεατρολογία και στο Η’ Εργαστήρι Επιμελητών του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ). Εργάζεται ως μεταφράστρια και επιμελήτρια εκδόσεων. Τίτλοι βιβλίων: Τα κεράσια της Εύας (Ιωλκός, 2018)