Συμπέσαμε οι δυο μας,
συμπέσαμε
τη μέρα, που θυμόμαστε για πάντα.
Όπως οι λέξεις συμπίπτουν με τα χείλη.
Όπως το διψασμένο λαρύγγι –
Με το νερό.
Συμπέσαμε σαν τα πουλιά με τον ουρανό.
Σα τη γη
με το πολυαναμενόμενο χιόνι,
που συμπίπτει με τον ερχομό του χειμώνα,
έτσι κι εγώ με σ’ εσένα
συμπέσαμε.
Συμπέσαμε
δίχως ακόμη να ξέρουμε
τίποτα
για το καλό και το κακό.
Και για πάντα
συνέπεσε μ’ εμάς
αυτή η ημερομηνία στο ημερολόγιο.
1973
συμπέσαμε
τη μέρα, που θυμόμαστε για πάντα.
Όπως οι λέξεις συμπίπτουν με τα χείλη.
Όπως το διψασμένο λαρύγγι –
Με το νερό.
Συμπέσαμε σαν τα πουλιά με τον ουρανό.
Σα τη γη
με το πολυαναμενόμενο χιόνι,
που συμπίπτει με τον ερχομό του χειμώνα,
έτσι κι εγώ με σ’ εσένα
συμπέσαμε.
Συμπέσαμε
δίχως ακόμη να ξέρουμε
τίποτα
για το καλό και το κακό.
Και για πάντα
συνέπεσε μ’ εμάς
αυτή η ημερομηνία στο ημερολόγιο.
1973
~
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης