Κλεισμένοι μέσα στον εαυτό μας ζούμε τις ζωές μας.
Χρωματιστές στιγμές με λεκέδες χαράς και θλίψης
Στους 30βαθμους ανεπάρκειας κάνουμε κύκλους γύρω από τον εαυτό μας,
να καλαριστούμε από τα περιττά να φορέσουμε τα ωραιότερα κουρέλια μας,
να πιαστούμε χέρι χέρι, καρδιά με καρδιά,
δε γίνεται αλλιώς, δε μπορεί να γίνεται αλλιώς.
Και να,
απλωθήκαμε σε ένα σχοινί άχρονο,
στάζουν κρυστάλλινα τα νερά,
στεγνώσαμε και σαν πλυμένο ρούχο ψάχνουμε σώμα να μας γεμίσει.
Χρωματιστές στιγμές με λεκέδες χαράς και θλίψης
Στους 30βαθμους ανεπάρκειας κάνουμε κύκλους γύρω από τον εαυτό μας,
να καλαριστούμε από τα περιττά να φορέσουμε τα ωραιότερα κουρέλια μας,
να πιαστούμε χέρι χέρι, καρδιά με καρδιά,
δε γίνεται αλλιώς, δε μπορεί να γίνεται αλλιώς.
Και να,
απλωθήκαμε σε ένα σχοινί άχρονο,
στάζουν κρυστάλλινα τα νερά,
στεγνώσαμε και σαν πλυμένο ρούχο ψάχνουμε σώμα να μας γεμίσει.
Ο Άγγελος Ευθυμιάδης γεννήθηκε το 1986 στη Θεσσαλονίκη. Είναι ιδρυτικό μέλος της δράσης «η Ποίηση Γυμνή», πρωτοδημοσίευσε δουλειά του στο λογοτεχνικό περιοδικό «Εντευκτήριο» και το 2014 συμμετείχε στην «Λογοτεχνική Σκηνή» του «Παρά θίν’ αλός» του Δήμου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης. Τίτλοι βιβλίων: Δεν θυμάμαι, ξέχασα (Πανοπτικόν, 2016)