Καθισμένος ένα ολόκληρο απόγευμα
Στην παλιά μπαλωμένη μου πολυθρόνα
Μην περιμένοντας κανένα να μου κτυπήσει την πόρτα
και κανένα να με χαϊδέψει
και κανένα να με μαστιγώσει
και κανένα να με δεχτεί
και κανένα να με απορρίψει
Ένιωσα να με πλησιάζει κάτι
που θα μπορούσε να 'ταν ευτυχία
Τότε σηκώθηκα να σημειώσω αυτές τις λέξεις
Και όλα πήγανε στράφι
Στην παλιά μπαλωμένη μου πολυθρόνα
Μην περιμένοντας κανένα να μου κτυπήσει την πόρτα
και κανένα να με χαϊδέψει
και κανένα να με μαστιγώσει
και κανένα να με δεχτεί
και κανένα να με απορρίψει
Ένιωσα να με πλησιάζει κάτι
που θα μπορούσε να 'ταν ευτυχία
Τότε σηκώθηκα να σημειώσω αυτές τις λέξεις
Και όλα πήγανε στράφι
~
Από τη συλλογή Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε; (1999)
Ο Γιάννης Αγγελάκας (Νεάπολη Θεσσαλονίκης, 1959) είναι τραγουδιστής, στιχουργός, μουσικός και ποιητής. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ως ο τραγουδιστής του ροκ συγκροτήματος Τρύπες, από το 1983 ως το 2001. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, ακολούθησε σόλο μουσική καριέρα. Τα εφηβικά του χρόνια σημαδεύτηκαν από τη μουσική των Beatles, Rolling Stones, Pink Floyd καθώς και του David Bowie. Παράλληλα, εκείνη την εποχή η Νεάπολη προσέφερε εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη μιας ζωντανής ροκ, μέταλ και πανκ σκηνής, με πολλά νέα άτομα να δημιουργούν αυτοσχέδια μουσικά συγκροτήματα και να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον κόσμο του νέου, αντικομφορμιστικού και πολιτικοποιημένου αυτού ήχου. Σε αυτό το περιβάλλον, ο Αγγελάκας απέκτησε τις βάσεις της μουσικής του παιδείας και το 1983 δημιούργησε τελικά μαζί με τον φίλο του, Γιώργο Καρρά, τις Τρύπες. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές (Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι και Πώς τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε;), οι οποίες συνοδεύονται από δικά του σκίτσα. Το 2000 κυκλοφορεί το βιβλίο Για την καρδιά ενός κτήνους 1985-2000 που περιέχει όλους τους στίχους του, καθώς και συνεντεύξεις.