Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Τεχνουργός Κρατήρων»

Εις τον κρατήρα αυτόν         από αγνόν ασήμι -
που για του Ηρακλείδη         έγινε την οικία,
ένθα καλαισθησία         πολλή επικρατεί -
ιδού άνθη κομψά,         και ρύακες, και θυμοί,
κ' έθεσα εν τω μέσω         έναν ωραίον νέον,
γυμνόν, ερωτικόν·         μες στο νερό την κνήμη
την μια του έχει ακόμη.-         Ικέτευσα, ω μνήμη,
να σ' εύρω βοηθόν         αρίστην, για να κάμω
του νέου που αγαπούσα         το πρόσωπον ως ήταν.
Μεγάλη η δυσκολία         απέβη επειδή
ως δέκα πέντε χρόνια         πέρασαν απ' την μέρα
που έπεσε, στρατιώτης,         στης Μαγνησίας την ήτταν.

(1921)

~

πηγή - ανάλυση