Ρόμπερτ Γκρέιβς (Robert von Ranke Graves), «Η ερωτική επιστολή»

Έφτασε επιτέλους, μια επιστολή αγάπης αληθινής,
Που δεν ζητούσε να απαντηθεί,
Όντας η ίδια η απάντηση
Σε αυτές τις δυστροπίες της απουσίας
που μας κατατρύχουν καθημερινά
–Άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνα–
Ώστε να θλίβεται κανείς και ν’ αγωνιά.

Τι να πω; Και τι ν’ αποσιωπήσω;
Ζούμε σε χρόνους χαλεπούς, όπου είθισται
να γίνονται πράξεις ασύγκριτης βαρβαρότητας

Ακόμη και μεταξύ φίλων, εγκάρδιων

Άμοιροι επιλογής μεταξύ ασθένειας και θανάτου –

Και με τον έρωτα να ισορροπεί πάνω από χάη απύθμενα…

Ωστόσο, ιδού η ερωτική σου επιστολή.

Γιατί να μην μπορούμε ποτέ να κοιμηθούμε στο ίδιο κρεβάτι

Ή γυμνοί ν’ αντικρίσουμε ο ένας τον άλλο

Απ’ τη στιγμή που το αποζητούμε ψυχή τε και πνεύματι

Ως απόδειξη έρωτα αληθινού;

Μήπως επειδή της ποίησης η μαγεία

Πρέπει να υπερβεί της σάρκας την επιθυμία

Για χάρη ενός μέλλοντος κρυφού, ενός παρελθόντος ξεχασμένου;

~

μετάφραση: Σπύρος Δόικας

πηγή