Μολιέρος (Molière)

«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» (1673)

Μολιέρος (Molière)

«Ο Ταρτούφος» (1664)

Μολιέρος (Molière)

«Ο αρχοντοχωριάτης» (1670)

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

«Όνειρο Θερινής Νυκτός»

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Ματωμένος Γάμος»

Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ

«Ο μικρός πρίγκηπας»

Αντόν Τσέχωφ

«Ένας αριθμός»

Ντάριο Φο

«Ο τυχαίος θάνατος ενός Αναρχικού»

Ευγένιος Ιονέσκο

«Ρινόκερος»

Μπέρτολτ Μπρεχτ

«Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»

722 Ποιητές - 8.171 Ποιήματα

Επιλογή της εβδομάδας..

Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα»

Θά πενθώ πάντα -- μ’ακούς; -- γιά σένα, μόνος, στόν Παράδεισο Ι Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές  Τής παλάμης, η Μοίρα, σάν κλειδούχο...

Ελένη Μαυρογονάτου, «Λέξεις»

Υπάρχουν λέξεις
που δεν μπορούν
να μιλήσουν
παρά κάτω από
το λιγοστό
φως ενός κεριού.
Θέλουν να νιώθουν
χέρια ιδρωμένα
και σώματα που
μπλέκουν σε ξέστρωτα
σεντόνια.
Υπάρχουν λέξεις
που μόνο αν τις
κοιτάξεις κατάματα
θα σου πουν
την αλήθεια τους.

Η Ελένη Μαυρογονάτου γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1965 στην Αθήνα. Μέχρι τις δύο πρώτες τάξεις του Δημοτικού γαλουχείται στη Νεμέα Κορινθίας, τόπος ιερός κι αγαπημένος που τη στιγματίζει. Στα οκτώ της μετακομίζει στην Αθήνα. Η αναπόφευκτη αλλαγή στον τρόπο ζωής και η εσωστρέφεια στέκονται αφορμή για τα πρώτα γραπτά της σε μορφή έμμετρων στίχων. Το 1990 διορίζεται στην Ερμούπολη Σύρου ως δασκάλα και πραγματοποιεί το εφηβικό όνειρό της να ζήσει σ' ένα νησί των Κυκλάδων. Η εκπομπή της "Το άλλοθι του φεγγαριού", στον ραδιοφωνικό σταθμό της Σύρου, θα δώσει -τιμής ένεκεν- και τον τίτλο στην πρώτη ποιητική της συλλογή. Από το 1994 ζει μόνιμα στην Αθήνα. Το 1996 μετεκπαιδεύεται για να υπηρετήσει τον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής, όπου και εργάζεται μέχρι σήμερα. Είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Βιβλιογραφία: Το άλλοθι του φεγγαριού (2007). Το άλλοθι του φεγγαριού και η μικρή συνωμοσία των άστρων (2010). Φυσάει απόψε περασμένους έρωτες (2011). Στο ώ της πιο γενναίας λέξης (2013). Δίσεκτος έρωτας (2016)

Αντώνης Σαμαράκης (1919-2003)

«Το άγγελμα της ημέρας»

Μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» κι αν χαμηλά έχεις πέσει. κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθιά πονέσει.

Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει. μην πεις ποτέ σου: «Είναι αργά!» -τ' ακούς;- ό,τι  κι αν γίνει

Ο Μικρός Πρίγκιπας: «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια»

𝓜πάμπης 𝓚υριακίδης