Η γραφομηχανή μου χτυπάει ρυθμικά
Κουδουνίζει στο τέλος κάθε στίχου
Τα πλήκτρα τυπώνουν τα ρ τους
Μια στο τόσο γέρνω πίσω στην ψάθινη καρέκλα μου και
βγάζω ένα μεγάλο
Πυκνό σύννεφο καπνού
Το τσιγάρο μου είναι πάντοτε αναμμένο
Ακούω τότε τον ήχο των κυμάτων
Το γάργαρο νερό πνιγμένο στους σωλήνες κάτω από το
νιπτήρα
Σηκώνομαι και βουτώ το χέρι μου σε κρύο νερό
Ή βάζω λίγη κολόνια
Έχω σκεπάσει τον καθρέφτη της ντουλάπας για να μη βλέπω
τον εαυτό μου να γράφει
Ο φεγγίτης είναι ένας ηλιακός δίσκος
Σαν σκέφτομαι
Δονείται όπως το δέρμα ενός τύμπανου και μιλάει δυνατά.
Κουδουνίζει στο τέλος κάθε στίχου
Τα πλήκτρα τυπώνουν τα ρ τους
Μια στο τόσο γέρνω πίσω στην ψάθινη καρέκλα μου και
βγάζω ένα μεγάλο
Πυκνό σύννεφο καπνού
Το τσιγάρο μου είναι πάντοτε αναμμένο
Ακούω τότε τον ήχο των κυμάτων
Το γάργαρο νερό πνιγμένο στους σωλήνες κάτω από το
νιπτήρα
Σηκώνομαι και βουτώ το χέρι μου σε κρύο νερό
Ή βάζω λίγη κολόνια
Έχω σκεπάσει τον καθρέφτη της ντουλάπας για να μη βλέπω
τον εαυτό μου να γράφει
Ο φεγγίτης είναι ένας ηλιακός δίσκος
Σαν σκέφτομαι
Δονείται όπως το δέρμα ενός τύμπανου και μιλάει δυνατά.
~
μετάφραση : Ναυσικά Αθανασίου, Γιάννης Λειβαδάς