Μαριάννα Πλιάκου, «Και πάλι…»

Ο χείμαρρος της μέρας,
χωρίς μνηστήρες και σκοπό,
στις γειτονιές γυρνά,
άνθους αμυγδαλιάς σκορπώντας
και του Ηφαίστου το αμόνι αψηφώντας.

Μα το σφυρί,
βαρύ,
λυγίζει το νερό –
λεπίδα που στα παραθύρια καίει.

Και σα χορτάσει η νυχτερίδα,
κόκκινα ρόδια χύνονται,
τη σάρκα τους ανοίγοντας σ’ ευχές.

Και το νερό,
μαζί με τους ανθούς και το ξυράφι,
το Χάος, τον Αιθέρα και τη Μέρα,
τρέχει σε νέες γειτονιές.
~
 Από τη συλλογή Σιωπή, Εκδόσεις “Πολύτροπον”, 2015

πηγή

Η Μαριάννα Πλιάκου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1976. Σπούδασε Ιστορία και Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία στο Α.Π.Θ., και Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Ζει κι εργάζεται στο Guesnsey. Ποιήματά της βρίσκονται σε λογοτεχνικά ιστολόγια, στα ελληνικά και τα αγγλικά, ενώ κάποια έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά κι ανθολογίες στο Guernsey και τη Μεγάλη Βρετανία. Τίτλοι βιβλίων: 1) Σιωπή, εκδ. Πολύτροπον, 2015. 2) 2017, εκδ. Κύφαντα, 2019. 3) Χ, εκδ. Βακχικόν, 2021