Μιχάλης Κατσαρός, «Θα σας περιμένω»

Θα σας περιμένω μέχρι τα φοβερά μεσάνυχτα αδιάφορος-
δεν έχω πια τι άλλο να πιστοποιήσω.
Οι φύλακες κακεντρεχείς παραμονεύουν το τέλος μου
ανάμεσα σε θρυμματισμένα πουκάμισα και λεγεώνες.
Θα περιμένω τη νύχτα σας αδιάφορος
χαμογελώντας με ψυχρότητα για τις ένδοξες μέρες.

Πίσω απὸ το χάρτινο κήπο σας
πίσω απὸ το χάρτινο πρόσωπό σας
εγὼ θα ξαφνιάζω τα πλήθη
ο άνεμος δικός μου

μάταιοι θόρυβοι και τυμπανοκρουσίες επίσημες
μάταιοι λόγοι.

Μην αμελήσετε.
Πάρτε μαζί σας νερό.
Το μέλλον μας θα έχει πολὺ ξηρασία.

πηγή

 

Ο Μιχάλης Κατσαρός (Κυπαρισσία Μεσσηνίας, 1919 – Αθήνα, 1998) ήταν Έλληνας ποιητής, εκπρόσωπος της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς της ελληνικής λογοτεχνίας. Ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική και υπέγραφε τους πίνακές του με το όνομα Michel. Σε νεαρή ηλικία πήρε μέρος σε αριστερές πολιτικές οργανώσεις και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Το 1945 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και έζησε για πολλά χρόνια σε δύσκολες συνθήκες, ασκώντας διάφορα βιοποριστικά επαγγέλματα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Θεμέλιο" (1947), "Ποιητική Τέχνη", "Τα Νέα Ελληνικά", "Αθηναϊκά Γράμματα" και "Στόχος" (1950) και το 1975 εξέδωσε το περιοδικό "Σύστημα", όπου δημοσίευε κυρίως δικά του κείμενα. Η πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία σημειώθηκε το 1946, με τη δημοσίευση του ποιήματος "Το Μπαρμπερίνικο καράβι" στο περιοδικό "Ελεύθερα Γράμματα". Το 1949 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Μεσολόγγι". Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές "Μεσολόγγι" (1949), "Κατά Σαδδουκαίων" (1953), "Οροπέδιο" (1956), "Σύγγραμμα" (1975), "Πρόβα και ωδές" (1975), "Ενδύματα" (1977), "Αλφαβητάριο - ποιήματα Α-Ω" (1978), "Ονόματα"  (1980), "3Μ+3Μ=6Μ" (1981), "4 μαζινό" (1982), "Μείον ωά" (1985), "Ο πατέρας του ποιητή" (1987), "Κορέκτ, φόβος του ποιητή" (1996), "Εννέα το επτά" (1997), τα δοκίμια "Πας-Λακίς Michelet" (1973), "Σύγχρονες μπροσούρες" (1977-78), "Αυτοκρατορική πραγματικότητα" (1995), "Το κράτος εργοδότης" (1996), και το μυθιστόρημα "Οι συλλέκται της Μονόχρα" (1980). Τα ποιήματά του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και μελοποιήθηκαν από τους Μ. Θεοδωράκη, Γ. Μαρκόπουλο και Α. Κουνάδη. Υπήρξε νυμφευμένος με τη ζωγράφο Κούλα Μαραγκοπούλου.