Εγώ είμαι ένας τρελός
που μπροστά στις βιτρίνες
φαντάζομαι μια μεταμόρφωση του εαυτού μου
στου εραστού την προκλητικότητα να με οδηγήσει.
Εγώ είμαι ένας τρελός
γιατί στο δίσκο της εκκλησίας
ποτέ δε ρίχνω δεκάρα μήπως εξευτελίσω
τους άμοιρους παπάδες, γιατί πάντα νομίζω
πως αυτοί πρέπει να τρέφονται μόνο με πνεύμα Κυρίου.
που μπροστά στις βιτρίνες
φαντάζομαι μια μεταμόρφωση του εαυτού μου
στου εραστού την προκλητικότητα να με οδηγήσει.
Εγώ είμαι ένας τρελός
γιατί στο δίσκο της εκκλησίας
ποτέ δε ρίχνω δεκάρα μήπως εξευτελίσω
τους άμοιρους παπάδες, γιατί πάντα νομίζω
πως αυτοί πρέπει να τρέφονται μόνο με πνεύμα Κυρίου.
Εγώ είμαι ένας τρελός
γιατί ποτέ δε σηκώνω το λόγο μου
πάνω από το ζεστό τόνο της ομιλίας.
Εγώ είμαι ένας τρελός
γιατί δεν αρκούμαι σ’ αυτό που βλέπω.
Η απ’ έξω ομορφιά με τρομάζει
και ψάχνω να βρω μέσα στο καθετί αν υπάρχει.
Εγώ είμαι ένας τρελός
γιατί βασανίζομαι να πείσω τον άλλον
να μου πει μιαν ομαλή καλημέρα.
Εγώ είμαι ένας τρελός
γιατί έσπασα το ρολόι μου
νομίζοντας έτσι πως θα νικήσω το χρόνο.
Τέλος εγώ είμαι ένας τρελός
γιατί ακόμα νομίζω
πως οι πόλεμοι γίνονται για να κερδηθεί η ελευθερία.
Ο Κρίτων Αθανασούλης (Τρίπολη, 1916 - Αθήνα, 1979) ήταν ποιητής και
δοκιμιογράφος. Παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου
στην Αθήνα (διέκοψε τις σπουδές του στο τρίτο έτος), και εργάστηκε
αρχικά στο συμβολαιογραφικό γραφείο του ποιητή Ρήγα Γκόλφη (στο έργο του
οποίου αφιέρωσε τη μελέτη "Ο ποιητής Ρήγας Γκόλφης", το 1951) και στη
συνέχεια στο Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Αθηνών, του οποίου διετέλεσε
διευθυντής. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η ποιητική
πορεία του Αθανασούλη ξεκίνησε από το χώρο του λυρικού και κοινωνικού
λόγου και οδηγήθηκε σταδιακά στην υπαρξιακή αγωνία και τον εσωτερικό
λόγο. Ασχολήθηκε επίσης με το κριτικό δοκίμιο και το θέατρο. Έργα του
μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Πέθανε από καρδιακή ανακοπή. [Βιογραφία]