Η αρρώστια μου όνομα δεν έχει.
Δεν της βρήκαν ακόμη τον τρόπο να υπάρξει.
Στέκει χορτάτο σίδερο στη ραχοκοκαλιά μου.
Κρατά ανάστροφα στις κόρες των ματιών μου τα υγρά της.
Σταγόνα σταγόνα
ισιώνουν
στον άσπρο μαγνήτη
τα λάμποντα κρίνα.
Δεν της βρήκαν ακόμη τον τρόπο να υπάρξει.
Στέκει χορτάτο σίδερο στη ραχοκοκαλιά μου.
Κρατά ανάστροφα στις κόρες των ματιών μου τα υγρά της.
Σταγόνα σταγόνα
ισιώνουν
στον άσπρο μαγνήτη
τα λάμποντα κρίνα.
Η αρρώστια μου όνομα δεν έχει.
Αρνείται την κατάταξη στων γιατρών τη χορεία.
Χορεύει μπρος στα μάτια μου τα βράδια
με το ρυθμό των άγριων μάγων
κι ορθώνει εμπρός μου το γυμνό κορμί της.
Με καλεί να κοιτάξω τα ορθωμένα στήθη που σαλεύουν.
Κι εγώ
δεν είμαι παρά ένα βρέφος πρόωρα βγαλμένο από τη μήτρα
βράγχια στο στέρνο μου καλούν να πάρω ανάσα
σ’ ένα πέλαγος
ασημένιο σεντόνι
τεντωμένο
στην κόγχη
του ματιού
του ασάλευτου Κύκλωπα.
Η Ειρήνη Παραδεισανού γεννήθηκε το 1972. Κατάγεται από το Ρέθυμνο Κρήτης. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και υπηρετεί στη Δημόσια Εκπαίδευση στο Ηράκλειο Κρήτης. Άρθρα, δοκίμια και ποιήματα της έχουν φιλοξενηθεί σε διαδικτυακά περιοδικά. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Στη φλέβα της πέτρας, Εκδόσεις Βακχικόν, 2018. Τα γυάλινα μάτια των ψαριών Εκδόσεις Βακχικόν 2016. Ρητορική ένδεια Εκδόσεις Βακχικόν 2013.