Σαρλ Μπωντλαίρ (Charles Baudelaire), «Οι κουκουβάγιες»

Κάτω από πουρνάρι σκοτεινό που τις σκεπάζει,
Κάθονται ακίνητες οι κουκουβάγιες στη σειρά.
Μοιάζουν με παράξενες θεότητες
Όπως τοξεύουν την κόκκινη ματιά τους.
Και συλλογίζονται.

Έτσι θα μείνουν, δίχως να σαλεύουν,
Ως της μελαγχολίας τη στιγμή,

Όταν, σπρώχνοντας τον ήλιο που ήδη γέρνει,

Ξανάρχονται οι σκιές στη γη.

Η στάση τους διδάσκει τον σοφό

Πως πρέπει να φοβάται

Την ταραγμένη κίνηση σ' αυτόν εδώ τον κόσμο·

Κι οτι εκείνος που μεθά με φευγαλέους ίσκιους

Πάντα θα κουβαλά μαζί του τη μομφή,

Πως θέλησε τη θέση του ν' αλλάξει.

~

 Charles Baudelaire, Les Fleurs du Mal, 1857
Μετάφραση: Γιώργος Κυρπιγιάν

πηγή