Μαρία Πολυδούρη, «Κι’ ανάμεσό σας..»

Κι ανάμεσό σας είμαι εγώ το άσκοπο, το αφημένο,
το αδύναμο. Με πλάνεψαν και μούκλεψαν ακόμα
τη σκέψη μου και τραγουδώ τα πάθια μου και μένω
με τ’ όραμα στα μάτια μου, την πεθυμιά στο στόμα.

Ερωτευμένη, στη μικρή καρδιά μου ξεχειλίζει
το φίλτρο που με πότισαν στον ύπνο μου μικρούλα.
Και την ανάμνηση τη ζω κ’ ένας νεκρός γεμίζει
με φιλαρέσκεια της φτωχής ζωής μου την ακρούλα

~

Ηχώ στο Χάος (1929)