Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Αποκούμπι»

Το ξέρω, είσαι χαμένο υποκείμενο.
Διαρκώς ζητάς δαχτυλίδι και τσιγάρα,
διαμαρτύρεσαι πως είμαι τζαμπατζής,
ξινίζεις τα μούτρα σου όταν κάνω να σε χαϊδέψω,
και μόλις ξεμουδιάσει λίγο η καρδιά μου,
«Λοιπόν, τι θ’ ακουμπήσεις;» με ρωτάς.

... Κι εγώ που νόμιζα πως βρήκα αποκούμπι!

~

Από τη συλλογή Ανυπεράσπιστος καημός (1960)

πηγή