Αμαλία Τσακνιά, «Έτσι απλά»

Έτσι απλά φεύγουν μια μέρα
εκείνοι που αγαπήσαμε
στρίβουνε στη γωνιά του δρόμου
χωρίς ούτε ένα νεύμα αποχαιρετισμού.
Τώρα το σπίτι έχει περισσότερο χώρο
μετακινούμε κάποια έπιπλα
συγυρίζουμε

έχουν μείνει κάτι παλιά χαρτιά στο τραπέζι

αποδείξεις και λογαριασμοί

εμείς διακριτικά τα μαζεύουμε

αλλά όταν πάμε να τα κάψουμε αυτά δεν καίγονται

τσουρουφλίζονται στα δάχτυλά μας 

τα σκίζουμε σε μικρά κομμάτια 

τα θάβουμε στον κήπο 

με το βράδυ να τα πάλι στο τραπέζι

κιτρινισμένα  

καψαλισμένα στις άκρες 

κι εμείς μπαινοβγαίνουμε αφηρημένα στο σπίτι 

που έχει τώρα περισσότερο χώρο

γιατί ένας ένας φύγαν εκείνοι που αγαπήσαμε 

έτσι απλά κι αθόρυβα μια μέρα 

έστριψαν στη γωνιά του δρόμου.

πηγή

 

Η Αμαλία Τσακνιά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1932. Το 1950 αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων και εργάστηκε από το 1953 μέχρι το 1968 στη φαρμακευτική εταιρεία ΑΒΒΟΤΤ. Το 1953 δημοσίευσε την εμπερίστατη ανθολογία "Κινέζικη ποίηση", την οποία δούλευε και εμπλούτιζε συνεχώς. Το 1977 κυκλοφόρησε, ιδίοις αναλώμασιν, συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων της (έγραφε από παιδί) με τίτλο, "Το δέντρο". Μέχρι το θάνατό της (1984), μετά από επώδυνη ασθένεια, συνέχισε αδιαλείπτως να γράφει και να μεταφράζει ποίηση, πεζογραφία και θέατρο. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά και μεταφραστεί στα γερμανικά, αγγλικά και σλοβένικα.