Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Τέμεθος, Αντιοχεύς· 400 μ.Χ.»

Στίχοι του νέου Τεμέθου          του ερωτοπαθούς.
Με τίτλον «Ο Εμονίδης» -          του Αντιόχου Επιφανούς
ο προσφιλής εταίρος·          ένας περικαλλής
νέος εκ Σαμοσάτων.          Μα αν έγιναν οι στίχοι
θερμοί, συγκινημένοι          είναι που ο Εμονίδης
(από την παλαιάν          εκείνην εποχή·
το εκατόν τριάντα επτά          της βασιλείας Ελλήνων! -
ίσως και λίγο πριν)          στο ποίημα ετέθη
ως όνομα ψιλόν·          ευάρμοστον εν τούτοις.
Μια αγάπη του Τεμέθου          το ποίημα εκφράζει,
ωραίαν κι αξίαν αυτού.          Εμείς οι μυημένοι
οι φίλοι του οι στενοί·          εμείς οι μυημένοι
γνωρίζουμε για ποιόνα          εγράφησαν οι στίχοι..
Οι ανίδεοι Αντιοχείς          διαβάζουν, Εμονίδην.

(1925)

~

πηγή