Χάινριχ Χάινε (Heinrich Heine), «Μια γυναίκα»

Ήταν οι δυο τους τόσο ερωτευμένοι,
  έκλεβε αυτός κι αυτή τσίλιες φυλούσε,
  έστηνε κόλπα αυτός και ξαπλωμένη
  εμπρός στα πόδια του αυτή γελούσε,
               όλο γελούσε.

  Οι μέρες πέρναγαν με γλέντι και χαρά,
  στην αγκαλιά του κάθε νύχτα την κρατούσε.
  Όταν του πέρασαν στα χέρια σίδερα,
  αυτή μπρος στο παράθυρο γελούσε,
               όλο γελούσε.

  Της στέλνει μήνυμα : πεθαίνει αν δεν τη δει,

  να της μιλήσει για στερνή φορά ποθούσε.

  Όταν της φέρανε το γράμμα του, αυτή

  κουνώντας το κεφάλι της γελούσε,

               όλο γελούσε.

  Η ώρα έξι την αυγή, του κόψαν τον λαιμό.

  Η ώρα επτά, βαθιά στη γη πια κατοικούσε.

  Αυτή όμως κιόλας στις οχτώ

  ρουφώντας κόκκινο κρασί γελούσε,

                                                       όλο γελούσε
~
μετάφραση: Κ. Κουτσουρέλλης.

πηγή