H.D. (Hilda Doolittle), «Ελένη»

Η Ελλάδα ολόκληρη μισεί
τ’ ασάλευτά της μάτια σε πρόσωπο λευκό
τη λάμψη της σαν της ελιάς
εκεί όπου πατά
και τα λευκά της χέρια.

Η Ελλάδα όλη βλαστημά
το πρόσωπό της το χλωμό όταν χαμογελά
μισώντας το ακόμα πιο βαθιά

όσο το περισσότερο χλωμιάζει και λευκαίνει

καθώς θυμάται απολαύσεις

και δεινά του παρελθόντος.

Η Ελλάδα βλέπει ασυγκίνητη

την κόρη του Θεού, το γέννημα του έρωτα,

την ομορφιά των δροσερών ποδιών της,

τα τέλεια λυγερά της γόνατα

και θα μπορούσε πράγματι την κόρη ν’ αγαπήσει

εάν μονάχα σκορπιζόταν

στάχτη λευκή εν μέσω πένθιμων κυπαρισσιών.

~

Μετάφραση: Δήμητρα Σταυρίδου