Γκιγιώμ Απολλιναίρ (Guillaume Apollinaire), «Κι εσύ καρδιά μου γιατί χτυπάς»

Σαν ένας λυπημένος παρατηρητής
Κοιτάζω τη νύχτα και το θάνατο.

Στη λίμνη των ματιών σου τη βαθιά
Η φτωχή μου καρδιά πνίγεται

Διαλύεται και λειώνει
Μελαγχολική ανάμνηση
Μες στα νερά της τρέλας και του έρωτα.

Έρωτα βασιλιά
Θέλω να μου πεις
Το τόσο όμορφο
Περιστέρι
Το άπιστο
Που το φωνάζουν
Μικρή Λου
Πες μου πού
Πήγε και
Σε ποιον;
-Μα στον Γκιγιώμ.