Μια μπάντα παίζει πολύ πρωί,
μα είναι μόνο δυστυχισμένοι άνθρωποι,
που θορυβούν για να πνίξουν
την εσωτερική τους κακοφωνία και τη δική μας.
Ένα μικρό φεγγάρι, αρκετά ήσυχο, ακουμπάει και τραγουδάει
στον εαυτό του, τη νύχτα
κι η μουσική των ανθρώπων, είναι σαν ένα ποντίκι, που ροκανίζει,
που ροκανίζει σε μια ξύλινη παγίδα παγιδευμένο.
~
μα είναι μόνο δυστυχισμένοι άνθρωποι,
που θορυβούν για να πνίξουν
την εσωτερική τους κακοφωνία και τη δική μας.
Ένα μικρό φεγγάρι, αρκετά ήσυχο, ακουμπάει και τραγουδάει
στον εαυτό του, τη νύχτα
κι η μουσική των ανθρώπων, είναι σαν ένα ποντίκι, που ροκανίζει,
που ροκανίζει σε μια ξύλινη παγίδα παγιδευμένο.
~
Μετάφρ. Μόσχος Λαγκουβάρδος