Επιτέλους
πήρα το γράμμα σου που μοσχοβολούσε
υάκινθο και αναμονή.
Μου γράφεις: σε περιμένω,
ζω με την απουσία σου, η παρουσία σου
μπορεί να με συνθλίψει.
Γράφε μου πάνω στο γαλάζιο κοχύλι,
χάραζε τους πόθους σου στα φύλλα
των βίκων και
στέλνε τά μου, αγαπημένη.
Όμως κι' εσύ μην έρθεις,
με τη ζεστή σου απουσία
πήρα το γράμμα σου που μοσχοβολούσε
υάκινθο και αναμονή.
Μου γράφεις: σε περιμένω,
ζω με την απουσία σου, η παρουσία σου
μπορεί να με συνθλίψει.
Γράφε μου πάνω στο γαλάζιο κοχύλι,
χάραζε τους πόθους σου στα φύλλα
των βίκων και
στέλνε τά μου, αγαπημένη.
Όμως κι' εσύ μην έρθεις,
με τη ζεστή σου απουσία
ζω τον σπαραγμό του πάθους μου,
μου φτάνει
ο θρυμματισμός του απόντος σώματός σου.
~
από την Νέα Εστία, τχ. 908 Μάΐος 1965
Ο Πάνος Παναγιωτούνης είναι Έλληνας λογοτέχνης, δοκιμιογράφος και
ιστορικός του θεάτρου. Γεννήθηκε το 1930 στην Καλαμάτα. Σπούδασε νομικά
και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω μέχρι την συνταξιοδότησή του, ασχολήθηκε
συνδικαλιστικά με τα πνευματικά πράγματα του τόπου μας και χρημάτισε
Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών, Έφορος και Γενικός
Γραμματέας της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έργα του έχουν μεταφραστεί
σε πολλές ξένες γλώσσες: Πολωνικά, Γαλλικά, Αγγλικά, Αραβικά, Αλβανικά,
Ουγγρικά, Κορεάτικα, Πακιστανικά (Ούρντου) κ.λ.π. Έχει βραβευτεί με τα
διεθνή βραβεία: Ιπεκτσί, (1989) και το Διεθνές Βραβείο Λυρικής Ποίησης,
Πόσναν Πολωνίας, (2001)