Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Salvatore Quasimodo), «Και το φόρεμά σου είναι λευκό»

Έχεις σκύψει το κεφάλι και με κοιτάς·
και το φόρεμά σου είναι λευκό,
και το ένα σου στήθος ξεπροβάλλει μέσα από τη χαλαρή
δαντέλα του αριστερού σου ώμου.

Το φως με ξεπερνά· τρεμοπαίζει
και πέφτει στα γυμνά σου μπράτσα.

Σε βλέπω πάλι. Οι λέξεις σου
ήταν γρήγορες, σφιχτές,
μου ελαφρύναν την καρδιά
από το βάρος μιας ζωής
φαντασμαγορικής.

Ήταν βαθύς ο δρόμος
όπου ο άνεμος κατέβαινε
κάποιες νύχτες του Μαρτίου
και μας ξυπνούσε ξένους
όπως την πρώτη φορά.
~
Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός

πηγή 

 

Ο Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Modica 20 Αυγούστου 1901 - Αμάλφι 14 Ιουνίου 1968) ήταν Ιταλός ποιητής με ελληνική καταγωγή. Η γιαγιά του, το γένος Παπανδρέου, καταγόταν από την Πάτρα. Το 1917 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα, έμεινε σε πολλές ιταλικές πόλεις όπως το Μιλάνο, την Ρώμη, την Φλωρεντία όπου και παντρεύτηκε. Στις πόλεις αυτές γνωρίστηκε και με τους μεγαλύτερους Ιταλούς συγγραφείς της εποχής. Το 1945 έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνεται και η ενότητα επτά ποιημάτων με τον τίτλο "Dalla Grecia" ("Από την Ελλάδα"), από μια ταξιδιωτική περιήγησή του στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1956. Το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας ενώ κέρδισε και τα βραβεία Premio San Babila (1950), Premio Etna-Taormina (1953), Premio Viareggio (1958). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στα ελληνικά. Πέθανε το 1968 από εγκεφαλική αιμορραγία.