Έντμουντ Σπένσερ (Edmund Spenser), «Στην άμμο τ’ όνομά της έγραψα μια μέρα»

Στην άμμο τ’ όνομά της έγραψα μια μέρα,
αλλά τα κύματα που ήρθανε το σβήσαν·
το ξαναγράφω πάλι, για φορά δευτέρα,
μα οι παλίρροιες και πάλι τ’ αφανίσαν.
‘‘Μάταιε’’, μου ’πε, ‘‘που πασχίζεις μάταια,
πράγμα φθαρτό, αθάνατο να κάνεις,
έτσι κι εγώ θα φύγω, θα γινώ κομμάτια,
όπως το όνομά μου, και με χάνεις’’.
‘‘Όχι’’, της είπα ’γω, ‘‘στη γη ας χαθούνε
τα όντα τα κοινά και σκόνη ας γινούνε·
τις χάρες σου οι στίχοι μου θα υμνούνε
κι αθάνατο θα κάνουν τ’ όνομά σου.
Ώσπου ο θάνατος τον κόσμο καταβάλει,
η αγάπη μας θα ζει κι αιώνια θα θάλλει’’.
~
Μετάφραση: Πάνος Καραγιώργος

πηγή