Μὲ ἕνα ἄνθος ἀγάπης στὴ χούφτα μου
περνάω τὶς θύρες τῆς μνήμης…
Ἔρημες, σκοτεινὲς ἐκκλησιὲς
μοῦ ξυπνοῦν παλιὲς εἰκόνες
κι ἀχνοσαλεύουνε μορφὲς
ἀλλοτινὲς κι ἀγαπημένες…
Νά, ὁ χοντρούλης στρατιώτης ψάλλει
μὲς στὴ λερὴ χακί του χλαίνη γονατιστὸς
καὶ πιὸ κεῖ διπλωμένος στὰ δύο
-εὐαγγελικὸς συγκύπτων –
ἕνας παππούλης σέρνει τὴν φωνή του
καὶ τ’ ἄσπρα ράσα του στὸν ἱερὸ χῶρο.
Στὸ μαῦρο ράσο μπρούμυτος
-ὡς ἄλλος μουσουλμάνος-
ὁ δόκιμος ἀναχωρητὴς στὴν ἄλλη ἄκρη.
Καὶ τὴν αὐγὴ, καθὼς τὸ λίγο φῶς
στὰ νυσταγμένα μάτια μου
ὑμνολογεῖ τὸν Κτίστη ,
ταξιδεύω στὴν ἀπεραντοσύνη
τῆς μόνης «οὐτοπίας» ποὺ ὑπόσχεται
τὸν τόπο τοῦ ἄλλου τρόπου.
περνάω τὶς θύρες τῆς μνήμης…
Ἔρημες, σκοτεινὲς ἐκκλησιὲς
μοῦ ξυπνοῦν παλιὲς εἰκόνες
κι ἀχνοσαλεύουνε μορφὲς
ἀλλοτινὲς κι ἀγαπημένες…
Νά, ὁ χοντρούλης στρατιώτης ψάλλει
μὲς στὴ λερὴ χακί του χλαίνη γονατιστὸς
καὶ πιὸ κεῖ διπλωμένος στὰ δύο
-εὐαγγελικὸς συγκύπτων –
ἕνας παππούλης σέρνει τὴν φωνή του
καὶ τ’ ἄσπρα ράσα του στὸν ἱερὸ χῶρο.
Στὸ μαῦρο ράσο μπρούμυτος
-ὡς ἄλλος μουσουλμάνος-
ὁ δόκιμος ἀναχωρητὴς στὴν ἄλλη ἄκρη.
Καὶ τὴν αὐγὴ, καθὼς τὸ λίγο φῶς
στὰ νυσταγμένα μάτια μου
ὑμνολογεῖ τὸν Κτίστη ,
ταξιδεύω στὴν ἀπεραντοσύνη
τῆς μόνης «οὐτοπίας» ποὺ ὑπόσχεται
τὸν τόπο τοῦ ἄλλου τρόπου.
Ο Ανδρέας Γ. Λίτος γεννήθηκε στη Δράμα το 1934, μεγάλωσε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη. Έλαβε το πτυχίο της Ιατρικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ειδικεύθηκε στην Παθολογία και στην Καρδιολογία. Ανακηρύχτηκε διδάκτωρ της Ιατρικής από το Α.Π.Θ. και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στην Αγγλία στην Αιμοδυναμική (κλάδος της Καρδιολογίας). Εργάστηκε στο νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου» ως επιμελητής Α' και έπειτα στο ΑΝΘ «Θεαγένειο» ως διευθυντής της Καρδιολογικής κλινικής επί 25 έτη. Συνέγραψε την διδακτορική του διατριβή και 100 περίπου επιστημονικές εργασίες σε θέματα Παθολογίας και Καρδιολογίας. Είναι Αντιπρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας. Άρχισε να δημοσιεύει λογοτεχνικά κείμενα το 1990. Τα θέματα που τον απασχολούν είναι προβλήματα της χριστιανικής κοινωνίας, βιώματα πνευματικής ζωής, ο έρως των ανθρώπων και ο έρως του Θεού, το Φως-κτιστό και Άκτιστο- στην Ορθόδοξη Εκκλησία, Θεολογία και Ποίηση.