αρχίζεις να χαμογελάς
παντού
μέσα σου
μόλις οι λέξεις ξεχύνονται
απ’ τα δάχτυλά σου
στα πλήκτρα
κι είναι σαν
να ονειρεύεσαι τσίρκο:
εσύ είσαι ο κλόουν, ο θηριοδαμαστής,
ο τίγρης,
παντού
μέσα σου
μόλις οι λέξεις ξεχύνονται
απ’ τα δάχτυλά σου
στα πλήκτρα
κι είναι σαν
να ονειρεύεσαι τσίρκο:
εσύ είσαι ο κλόουν, ο θηριοδαμαστής,
ο τίγρης,
είσ’ αυτός που είσαι
καθώς
οι λέξεις σαλτάρουν
μεσ’ από φλεγόμενα στεφάνια,
εκτελούν τριπλό άλμα στον αέρα
από τραπέζιο σε
τραπέζιο, κι ύστερα
αγκαλιάζουν τον
Άνθρωπο Ελέφαντα
καθώς
τα ποιήματα συνεχίζουν να βγαίνουν,
ένα ένα
γλιστράνε στο
πάτωμα,
όλα πάνε ρολόι
οι ώρες πετάνε και φεύγουν
και ξαφνικά
έχεις τελειώσει,
πηγαίνεις στην κρεβατοκάμαρα,
πέφτεις στο κρεβάτι
και κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου
εδώ στη γη,
η ζωή είναι επιτέλους τέλεια.
η ποίηση είναι αυτό που συμβαίνει
όταν δεν μπορεί να συμβεί
τίποτ’ άλλο.
~
Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου