Σάρα Τίσντεϊλ (Sara Teasdale), «Θα έχει μια θερμή βροχή»

Θα έχει μια θερμή ψιχάλα και μια ευάρεστη οσμή η γη,
Θα τερετίζουν χελιδόνια απ’ την αυγή ως την αυγή,
Θα έχει του δρυοκολάπτη τους έρρυθμους χτύπους,
Και των δαμασκηνιών τους αφρόλευκους κήπους.
Φλογόστηθη σφαίρα πάνω στον φράχτη θα καθίσει,
Και του κοκκινολαίμη η τρίλια εύηχο σκίτσο θα κεντήσει.
Δεν πρόκειται αυτόν τον πόλεμο κανείς να θυμηθεί,
Αφού δεν έμεινε κανένας να πενθεί.
Δεν πρόσεξαν χλωρίδα και πανίδα την διαφορά μικρή,
Ότι έγινε σκόνη η ανθρώπινη φυλή,
Ενώ η άνοιξη θα ‘ρθει πολύ νωρίς,
Χωρίς ν’ αντιληφθεί πως δεν υπάρχουμε εμείς. 

πηγή

Σημείωση Γιώργου Σοϊλεμεζίδη: Η ιδιότητά μου ως λάτρη της ποίησης είναι πολύ πιο μεγάλη από την ιδιότητά του ποιητή και μεταφραστή και αυτό μου επιτρέπει να πω πως το μικρό ποίημα της Σάρα Τίσντεϊλ «Θα έχει μια θερμή βροχή» είναι ένα από τα πολύ λίγα που με άγγιξαν τόσο πολύ.Ίσως η παγκόσμια ποίηση δεν γνωρίζει ένα άλλο τόσο δυνατό ποίημα. Η δύναμη με την οποία σφίγγει την καρδιά είναι φοβερή. Είναι ειδυλλιακή η εικόνα της γης…χωρίς άνθρωπο. Με έπεισε η ποιήτρια πως πράγματι είμαστε ένα εντελώς ξένο σώμα για τη Φύση. Πότε θα καταλάβουμε πως με την υπερδραστηριότητά μας προσπαθούμε να καταστρέψουμε το ίδιο το δικό μας σπίτι;Πάρα πολύ θα ήθελα να το έχουν πάντα μπροστά τους ως επιτραπέζιο ποίημα οι κυβερνώντες. Όνειρο…