Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, «Το Χαμόγελό σου»

Τον 6ο αιώνα π.Χ. στη Νάξο και στα γύρω νησιά
ήταν έντονη η ανάμνηση της αρχαίας Σφίγγας
Είχε τα χείλη σου ξέρεις
και το χαμόγελό σου…
αυτό το… “σαχλαμάρες λες αλλά μ’ αρέσει να σ’ ακούω”
το… “δε σε καταλαβαίνω αλλά είμαι πλάι σου κι αρκεί”
το… “να σου βάλω ένα αίνιγμα;
               ποιος ξέρει τι να σκέφτεσαι για μένα;”
το… “περνάω μέτρια αλλά η ζωή είναι τόσο γλυκιά”
το… “αχ και να μπορούσα όσα θέλω”
Το χαμόγελό σου…
και ρυτίδες να το περικύκλωναν
και με την αφή να το ’βλεπα
όταν πια δε θα μπορούσα με τα μάτια
θα το αναγνώριζα ανάμεσα σε χιλιάδες

πηγή

Ο Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου γεννήθηκε το 1968 στη Βέροια όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές: «Η τράπουλα του καλοκαιριού» (εκδ. Ars Poetica, 2012), «Furor Scribendi» (εκδ. Ars Poetica, 2013), «Ο άστεγος της οδού Χαμογέλων» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2015), «Έλαβον» (εκδ. Σαιξπηρικόν, 2017), «Τα μεροκάματα ενός έρωτα» (Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2019) και «Της μιας ανάσας ποιήματα» (εκδ. Κουκκίδα, 2021), «Όλα στο μαύρο» (εκδ. Ρώμη, 2022) ενώ συμμετέχει στα συλλογικά έργα «Ποιητικός Πυρήνας - Ανθολογία» (εκδ. Ενδυμίων, 2012) και «Ποιητικός και Πεζός Λόγος των Μελών της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (1980-2015)» (εκδ. Ρώμη, 2016). 

[Μέλος του Ποιητικού Πυρήνα και της ιστοσελίδας ppirinas.blogspot.com]