Αμαλία Τσακνιά, «Σίγουρο πια»

Πώς κάπου υπάρχει ασφαλιστική δικλείδα
σίγουρο πια. Την πρόσεξα πολλές φορές
εκείνη τη λεπτή στήλη ατμού
ασήμαντη ρωγμή στην καταχνιά
που αποτρέπει την έκρηξη
ή το καλόγνωμο φωτάκι πίσω από τα μάτια μας
π’αναβοσβήνει συνθηματικά
μονάχα ένα δευτερόλεπτο πριν απ’την τρέλα
ή τον μονόφθαλμο κλειδούχο
που ξεπετιέται από το μαύρο της πιό άγριας νύχτας
κι αδράχνει το μοχλό
ενώ το τρένο προσπερνά
ουρλιάζοντας.

πηγή

 

Η Αμαλία Τσακνιά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1932. Το 1950 αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων και εργάστηκε από το 1953 μέχρι το 1968 στη φαρμακευτική εταιρεία ΑΒΒΟΤΤ. Το 1953 δημοσίευσε την εμπερίστατη ανθολογία "Κινέζικη ποίηση", την οποία δούλευε και εμπλούτιζε συνεχώς. Το 1977 κυκλοφόρησε, ιδίοις αναλώμασιν, συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων της (έγραφε από παιδί) με τίτλο, "Το δέντρο". Μέχρι το θάνατό της (1984), μετά από επώδυνη ασθένεια, συνέχισε αδιαλείπτως να γράφει και να μεταφράζει ποίηση, πεζογραφία και θέατρο. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά και μεταφραστεί στα γερμανικά, αγγλικά και σλοβένικα.